Γιόγκα " Υγεία, αυτογνωσία, μεταμόρφωση"

 Η Εμπειρία μου στη Γιόγκα 

Το 1989 άρχισε να πηγαίνω στα τάξεις της γιόγκα, και το 1995 μετά που έκανα πρακτική σε δύο σχολέςπ άρχισα να διδάσκω. Όταν άρχισα να διδάσκω στην Κύπρο, η γιόγκα ήταν σχεδόν άγνωστη. Πολύ λίγος κόσμος ερχόταν στις τάξεις  αλλά και υπήρχαν πολύ λίγοι δασκάλοι. Αντιμετωπιζόταν με καχυποψία, και προκατάληψη.  Αυτοί που δίδασκαν μπορεί να μην είχαν καν διπλώματα, αλλά είχαν πολλή πρακτική. Ακολούθησαν ολόκληρο το σύστημα, με τον κλασσικό και υποδειγμένο τρόπο, από τις αυθεντικές σχολές της Ινδίας. Έτσι η γιόγκα που διδασκόταν ήταν με στα πλαίσια της ουσίας της.  

Η ερώτηση σήμερα είναι, γατί μετά από τόσα χρόνια πρακτικής,  δεν έχουμε  βρει την γαλήνη μέσα μας. Τι είναι αυτό δεν μάθαμε, που δεν προσεγγίσαμε, που δεν μας δίδαξαν.  

Η Γιόγκα είναι ένα σύστημα πολύ βαθύ, που ο δυτικός άνθρωπος δεν μπορεί να το καταλάβει. Για να το καταλάβουμε, πρέπει να μελετήσουμε και κατανοήσουμε την κουλτούρα από όπου προέρχεται. Και αυτό χρειάζεται πολύ χρόνο. Γιαυτό, επειδή είναι δύσκολο και χρονοβόρο να το κάνουμε, μένουμε  μόνο στην επιφάνεια του, που είναι οι ασκήσεις, μάντρα και ένα είδος διαλογισμού, που σίγουρα βοηθούν και στην υγεία μας,   και στο να οργανώσουμε με  κάποιο τρόπο τον νοητικό και  ψυχικό μας κόσμο, αλλά δεν καταφέραμε να βρούμε το κρυμμένο μυστικό μέσα στην ψυχή μας, που να μας κάνει να νιώσουμε αυτήν την απέραντη ελευθερία και γαλήνη. 

 Όσο και να μας ελκύει το σύστημα της γιόγκα , δεν μπορούμε να πειθαρχήσουμε  , ώστε να γίνει τρόπος ζωής μας. Την  χρησιμοποιούμε σαν μέθοδο, σαν εργαλείο για να μας ανακουφίσει, και να μας δώσει την ψευδαίσθηση ότι ακολουθούμε ένα πνευματικό δρόμο. 

Ο Εγωικός μας Εαυτός 

Η επιστήμη της γιόγκα, όπως εχω πει προηγουμένως δεν είναι μονο ενα σύστημα ασκήσεων. Κάθε άσκηση αν γίνεται με τον σωστό τρόπο. Δηλαδή μένουμε για κάποιο χρόνο, παρακολουθούμε την αναπνοή, και αφήνουμε σιγά-σιγά το σώμα να εμβαθύνει και να χαλαρώσει στη θέση, επιτρέπουμε τα οργανα και τα διαφορα συστήματα το οργανισμού να βρουν ισορροπία και να ανανεωθούν, μέχρι να θεραπευτούν. Σε αυτή την διάρκεια παρακολουθούμε τα συναισθήματα τις σκέψεις μας, που σταδιακά μειώνονται και μας δημιουργούν μια αισθηση γαλήνης και ηρεμίας.

Το άλλο κομματι  όμως που δεν έχουμε καταλάβει με το σύστημα της γιόγκα, είναι η αυτογνωσία, η ικανότητα που αναπτύσουμε μέσα απο τις άσανας, τον διαλογισμό, τις αναπνοές, την  αυτοπαρατήρηση να αναγνωρίζουμε τον εγωικό μας εαυτό, για να φτάσουμε σε αυτόν, που είναι ο πραγματικός εαυτός. Ποια είναι η διαφορά? Ο εγωικός εαυτός, βλέπει όλα τα πράγματα να κινούνται γύρω από αυτόν. Ολες οι ενέργειες του κινούνται, μέσα από τις σκέψεις και τα συναισθήματα του.  

Όλος ο πόνος, οι συγκρούσεις που έχουμε μέσα μας και κατά συνέπεια έξω από εμάς οφείλονται σε αυτά τα βασικά συναισθήματα, αλλά και την ενασχόληση του μυαλού με το τι συμβαίνει γύρω μας, τι λένε οι άλλοι, τι κάνουν και πως μας επηρεάζει στους στόχους και στα θέλω μας. Στη γιόγκα χρησιμοποιούμε τα μάντρας, το πραναγιάμα (αναπνοές) και τις άσανας για να ηρεμήσουμε την συνεχή ανησυχία και άγχος που έχουμε μέσα μας, να καλμάρουμε τον εγωικό εαυτό μας και να αφήσουμε έστω και για λίγο να λάμψει η γαλήνη, η αγάπη και η εν συναίσθηση όπως και άλλα συναισθήματα.  

Ο εγωικός εαυτός αναγνωρίζει και αποδέχεται μόνο αυτό που βλέπει, που αγγίζει, που ακούει. Εγκλωβίζεται μέσα στο περιορισμένο κουτί του μυαλού του και στριφογυρίζει με τις ίδιες σκέψεις, συναισθήματα, ιστορίες, εντυπώσεις, εικόνες. Αν κλείσουμε τα μάτια για λίγο, θα δούμε ότι ένας χείμαρρος σκέψεων και συναισθημάτων θα μας κατακλύσει. Τις περισσότερες φορές και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι καν συνειδητοί για το τι συμβαίνει μέσα τους. Το θέμα είναι ότι όλα αυτά, είναι αυτόματα και η συνεχή επανάληψη τους χωρίς έλεγχο, μας οδηγεί σε πράξεις που και εμείς οι ίδιοι, διερωτόμαστε γιατί το κάναμε ή γιατί δεν το κάναμε. 

Η ανεξέλεγκτη κίνηση των συναισθημάτων- σκέψεων, της ταύτησης, των εντυπώσεων, μάς έχει φέρει σήμερα στο σημείο, που όλοι με κάποιο, τρόπο να υποφέρουμε με συνεχής εσωτερικές συγκρούσεις. Έχουμε δώσει την άδεια, (εννοείτε χωρίς να το ξέρουμε, απλά ακολουθήσαμε τους άλλους γύρω μας) να μας κατακτήσουν αρνητικά και ανταγωνιστικά συναισθήματα .

 Η κοινωνία έχει κτιστεί στον ανταγωνισμό, στη σύγκριση. Έχουμε επενδύσει την ενέργεια μας, τη ζωή μας να κτίσουμε επιτυχία, δύναμη, χρήματα, επιφανειακή μόρφωση. Αφήσαμε πίσω και δεν επιτρέψαμε να αναπτυχθεί ο πραγματικός μας εαυτός, που η ουσία του είναι η αλήθεια, η αγάπη η αλληλεγγύη, ο σεβασμός. Έχουμε χάσει τις αξίες μας και από άνθρωποι έχουμε γίνει μισάνθρωποι. Βλέπουμε μόνο το συμφέρον μας. Έχουμε κλείσει τα αυτιά και τα μάτια, γιατί είναι δύσκολο να παραδεχτούμε ότι αποτύχαμε παντελώς ο καθένας από μας και η ανθρωπότητα.  

Γι’αυτό τα πράγματα σήμερα έχουν φτάσει εδώ που είμαστε. Μας έχουν πείσει και επιτρέψαμε σε δυνάμεις που κινούν τα νήματα να καταστρέψουν ολόκληρο τον κόσμο. Αλλά πολλοί ακόμα,κρατούν το γλυφιτζουρι που τους έδωσαν και νιώθουν ικανοποιημένοι και ασφαλείς. 

 

Αδιγιόγκι 

Ο Αδιγιόγκι, ο πρώτος γιόγκι όταν δίδαξε την γιόγκα πρώτα στη σύζυγο του ΠαράβατιΓι του και μετά στους εφτά Ρίσις, ήθελε να διδάξει στον άνθρωπο τεχνικές που θα τον βοηθούσαν να βγει από το περιορισμένο μυαλό του. Να ξεπεράσει την περιορισμένη φύση του. Να δει τον κόσμο πέρα από τις μορφές και τα σχήματα. Φυσικά πολλές θρησκείες και φιλοσοφίες έδωσαν τα ίδια και παρόμοια μηνύματα, αλλά τώρα θέλουμε να ασχοληθούμε με την γιόγκα. 

Λένε ότι η λέξη γιόγκα σημαίνει ένωση. Με τι? Με το κομμάτι που είναι μέσα μας και που όταν το βρούμε, νιώθουμε γαλήνη, ηρεμία, έκσταση. Δεν είναι καμμιά δύναμη έξω από μας, δεν είναι η περιουσία που έχουμε, τα πτυχία, η δουλειά μας η επιτυχία μας. Είναι αυτός ο εσωτερικός χώρος που όταν τον αγγίξουμε για μια στιγμή, όλες οι συγκρούσεις και φιλοδοξίες μας εξαφανίζονται. Αυτή η μια στιγμή, αν γίνουν πολλές στιγμές ίσως να καταφέρουμε να έχουμε μια ισορροπημένη, γεμάτη ζωή.