.jpg)
Αν δεν δεις την
ομορφιά του εαυτού σου δεν μπορείς να δεις την ομορφιά του κόσμου, αν δεν
ερωτευτείς τον εαυτό σου δεν μπορείς να
ερωτευτείς κανένα και τίποτα. Αν βλέπεις γύρω σου μόνο ασχήμια και απογοήτευση
έτσι βλέπεις τον εαυτό, ο κόσμος σου είναι ένας αντικατοπτρισμός αυτού που
βλέπεις σε σένα. Είναι η ζωή σου αυτό που είσαι εσύ και είναι μάταιο να ψάχνεις
εξωτερικά τις αιτίες ή κάτι που θα σε ξυπνήσει. Η συνεχής επέμβαση του μυαλού
μας κάνει να σιωπούμε τις ψιθυριστές επεμβάσεις της ψυχής που ακούγονται σαν
(θετικές σκέψεις) παροτρύνσεις για νέα πράγματα ή αλλαγές και που το μυαλό
επεμβαίνει για να μας αποδείξει ότι είναι αδύνατο ή ακατόρθωτο. Δυσκολευόμαστε
τόσο πολύ να δούμε και να βγούμε από τις περιορισμένες επιλογές μας επειδή πιστεύουμε
ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Μπορεί να πρέπει να προκαλέσουμε τον εαυτό μας να
πειραματιστεί και να δοκιμάσει αυτό που θεωρούμε αδύνατο , ακατόρθωτο, επικίνδυνο, (δηλαδή αυτό που μας βγάζει από την κεκτημένη άνεση μας) για να
δούμε τι θα συμβεί. Η θετικότητα που από πολλούς αντιμετωπίζεται με ειρωνεία (
και αυτό είναι φυσικό αφού είναι πνιγμένοι μέσα στην θλίψη και την απογοήτευση
) δεν είναι τίποτα άλλο από άλλους τρόπους αντίληψης του κόσμου μας και του
κόσμου που μας περιβάλει.
Ο άνθρωπος ξεχνά
ότι δεν είναι μόνο σάρκα κόκαλα και αίμα, ξεχνά ότι είμαστε πολυδιάστατοι και
λειτουργούμε με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους ταυτόχρονα που φυσικά δεν
γίνονται αντιληπτοί από την συνειδητότητα μας που είναι συγκεντρωμένη στο
στεγνό αγώνα της καθημερινότητας, στα καθημερινά προβλήματα τον ανταγωνισμό.
Τι θα γινόταν αν
σταματούσαμε να πιστεύουμε (χρησιμοποιούμε αυτό τον όρο για πεποιθήσεις και
σκέψεις που μπορεί αυτή τη στιγμή στη ζωή μας μπορεί να μην τις πιστεύουμε καν αλλά
είναι μέρος της κοινωνικής μας εκπαίδευσής) και να αρχίσουμε να παρατηρούμε ,
να ζούμε και να συμμετάσχουμε σε αυτά που με τόση ευκολία απορρίπτουμε. ΠΧ να πάμε
σε μια συνάντηση που μπορεί λογικά και μετρημένα να μην πηγαίναμε πότε!!! Να
πειραματιστούμε σε κάτι που μπορεί να μας ακούγεται ανόητο ή παράξενο.
Αυτό που μάθαμε να βλέπουμε διαφορετικό μπορεί στο τέλος να μας ταιριάζει
περισσότερο από αυτό που συνηθίσαμε να αποδεχόμαστε.
